
PAPENDRECHT – Eigenlijk zou ik deze week weer een column moeten schrijven over de recente ontwikkelingen in de Verenigde Staten maar ik word gewoon even te treurig van de totale gekte die daar is uitgebroken.
Treurig en pessimistisch. Pessimistisch vooral in het gevoel dat de mensheid door een misplaatst wantrouwen tegen alles wat met de overheid te maken heeft niet meer in staat lijkt om de politiek te organiseren volgens een paar eenvoudige democratische principes. Wat moet er in godsnaam worden van het menselijk ras als 78 miljoen Amerikanen de leugens van een narcistische proleet na papegaaien zonder enig besef van de destructieve gevolgen van hun gedrag voor onze beschaving?
Ik was er zo chagrijnig van dat ik mijn toevlucht zocht tot de Klaroen van vorige week, op zoek naar positief nieuws. Dat is gelukt, want al na een paar minuten stuitte ik, onder de kop ‘Waterbushalte Westeind wordt Noordhoek’ op het volgende artikeltje:
“De Papendrechtse waterbushalte Westeind heeft een nieuwe naam gekregen. De halte heet voortaan Noordhoek. Door een oplettende inwoner kwam de gemeente erachter dat de naam van de halte niet gelijk is aan de naam van de dijk en dus niet juist is vernoemd. Daarom deed de gemeente een aanpassing aan de naam van de waterbushalte. De oplettende inwoner ging naar de gemeente met de kennis dat de locatie van de halte niet aan het Westeind is gelegen, maar dat de locatie aldaar Noordhoek heet. De gemeente is naar aanleiding van deze melding in overleg gegaan met de provincie en Arriva, de exploitant van de waterbus. Hoewel de naam al jaren bestaat en niet meer te achterhalen is waardoor en door wie de halte als ‘Westeind’ is bestempeld, zijn alle partijen het erover eens dat het zuiverder is om de naam aan te passen. Daarom heet de halte voortaan Noordhoek. Er is een nieuwe sticker op het bordje bevestigd door de gemeente. Arriva zorgt ervoor dat binnen nu en twee weken ook de naam is aangepast op bijvoorbeeld het dienstregelingenbord, websites en in de apps.”
Lezer, hier word ik vrolijk van. Een inwoner attendeert de overheid op een foutje en die herstelt het zonder morren meteen. Er wordt geen debat gevoerd, werkgroep ingesteld of parlementaire enquête, geen zondebok gezocht, maar de fout wordt toegegeven en rechtgebreid. Lezer, er is nog hoop. Wat ze aan de andere kant van de oceaan ook uitspoken, in Papendrecht weten we het verschil tussen west of noord. In Papendrecht gaat alles goed!