Peter (34) gaat langs tankstations om benzine te pikken, maar heeft niet eens een rijbewijs

0
65
Ter illustratie, foto Pixabay

Door Ingrid Smits
Bij allerlei tankstations in de regio tankt Peter* benzine. Zonder te betalen. En dat is niet het enige. De failliete ondernemer zit ook nog eens zonder rijbewijs achter het stuur.

Op de fiets is Peter deze ochtend naar de Dordtse rechtbank gekomen. Dat waren aardig wat kilometers, want de verdachte komt uit een dorp in de Alblasserwaard. “Mijn auto heb ik niet meer”, vertelt hij de rechter. Die kijkt opgelucht als ze het bericht hoort. Peter kampt immers met torenhoge schulden. En bovendien: een rijbewijs heeft hij nog nooit gehad.

Toch stapte hij vorig jaar gewoon achter het stuur. En liet hij voor honderden euro’s benzine in zijn tank lopen, zonder te betalen. De BP in Dubbeldam, de BP op de Laan der Verenigde Naties, Shell Stadionweg, Shell Maatveld, Shell De Noord, Shell Reeweg Oost; ze waren allemaal de dupe.

Peter is een welbespraakte, vriendelijke man. Een innemend type, dat je snel op zijn bruine ogen gelooft. Zo moet het ook zijn gegaan bij de tankstations, waar hij zich na het vullen van zijn tank verontschuldigde voor het feit dat hij zijn pinpas was vergeten. “Ik kom binnen 24 uur betalen”, beloofde hij het personeel. Maar daarvan kwam het nooit.

De wegpiraat pikte vorig jaar benzine bij verschillende tankstations in Rotterdam, Dordrecht en Nieuwerkerk aan den IJssel. “Was het toeval dat het steeds andere stations waren?”, vraagt de rechter.
“Dat weet ik niet meer”, antwoordt Peter. “Het is ook al zo lang geleden.”

Bedrijf op de fles
De benzinedief blijkt zich flink in de nesten te hebben gewerkt. Ooit had hij een eigen bedrijf. Maar dat ging op de fles. Als failliete ondernemer bleef hij achter met een torenhoge schuld: ruim 200 duizend euro. Sindsdien staat hij onder bewind, zoals dat heet, en moet hij met zijn gezin leven van 120 euro per week.

Peter heeft een vrouw en drie zonen. De oudste is meegekomen naar de rechtbank, maar heeft besloten om niet mee de zaal in te gaan.

Bij de rechter vertelt Peter dat het hem gelukt is om een nieuwe baan te vinden. Deze keer als hovenier.
“Kunt u mij het arbeidscontract laten zien?”, vraagt de rechter.
“Nee”, zegt Peter. “Ik had vanmorgen zoveel stress dat ik dat ben vergeten.”

De verdachte lijkt te beseffen welke donderwolk hem boven het hoofd hangt. “Als ik nu de gevangenis in moet, wordt alles met mijn nieuwe werk weer verpest”, zegt hij.

Pittige strafeis
De officier van justitie laat merken dat haar geduld met Peter zo zoetjes aan opraakt. Ze confronteert hem met de voorwaardelijke straf die hij in april vorig jaar kreeg voor rijden zonder rijbewijs. Het stelt haar teleur hij kort daarna tóch weer de weg op is gegaan. “U zegt elke keer ‘Sorry, sorry, sorry’ en dat u uw leven gaat beteren. Maar hoe geloofwaardig bent u nog?”

Ze beseft dat Peter inkomen nodig heeft om uit de schulden te komen, maar komt toch met een pittige strafeis: tien weken celstraf. Vier weken daarvan zijn voor de vorige keer dat Peter zonder rijbewijs werd betrapt.

Geen valse kentekenplaten
Peters advocaat probeert te redden wat er te redden valt. Volgens hem was zijn cliënt echt bereid om de benzine te betalen. “Toen de incasso’s binnenkwamen, dacht hij dat zijn bewindvoerder dat voor hem zou regelen. Ik wijs er ook op dat meneer geen valse kentekenplaten op zijn auto heeft geplakt om de benzine te verduisteren. Bovendien heeft hij niet voor duizenden euro’s getankt. Het gaat om een bedrag van 513 euro.”

De advocaat stuurt aan op een taakstraf. Volgens hem beseft Peter dondersgoed dat hij in de gevarenzone zit en heeft hij, gezien zijn nieuwe job, ‘heel wat te verliezen’.

Het vonnis
De rechter vindt dat Peter zich schuldig heeft gemaakt aan twee strafbare feiten: diefstal en rijden zonder rijbewijs. Maar ze komt minder scherp uit de hoek dan de officier van justitie. Peter krijgt een gevangenisstraf van vier weken. “U bent een slimme man”, zegt de rechter. “En ik hoop dat u het lek boven water krijgt.”
Peter staat op en roept vriendelijk: “Bedankt! Ik hoop dat u mij hier niet meer ziet.”

“Ik moet vier weken zitten”, zegt hij even later tegen zijn tienerzoon, die op de gang heeft gewacht. Samen keren ze weer terug naar de Alblasserwaard. Op één fiets.

*De naam Peter is gefingeerd.

Dit bericht verscheen eerder bij onze mediapartner Rijnmond.