Ik moest vorige week denken aan het liedje Jolly Coppers on Parade van Randy Newman. Hierin wordt de schoonheid beschreven van een parade van politieagenten op motorfietsen die door de straat komt. Het prachtige ritme wordt geroemd en ook de oceaanblauwe kleur. En hoe de zon daar op schijnt. Met name op het koper op hun uniformen neem ik aan. Grappig hoe het woord ‘copper’ hier haar oorspronkelijke betekenis verraadt trouwens. De ik-persoon is ook erg onder de indruk van hoe de voeten van de agenten de grond net niet raken, het zoemende geluid van de motoren en hoe de agenten trucjes doen om de kinderen te vermaken. Het lijken wel “engelen die uit het paradijs zijn gekomen.”
Ik vermoed dat mijn broertje vroeger ook werd geïnspireerd door uniformen want hij speelde graag met soldaatjes. Ooit kreeg hij een grote set Duitse soldaatjes uit de Eerste Wereldoorlog spontaan cadeau van een Duitse kennis van mijn vader toen die zijn interesse bemerkte. Toen mijn broertje een week later daarmee zat te spelen voor onze caravan op een camping in Zwitserland vroeg onze buurman, een oude man met één been, heel vriendelijk aan mijn vader of hij er voor kon zorgen dat dit voortaan buiten zijn gezichtsveld zou gebeuren. Hij was een Duitser die in de oorlog één van zijn ledematen was verloren. Voor deze man was de herinnering aan soldatenuniformen zo duidelijk verbonden aan leed en geweld dat hij ze niet aan kon zien.
Het liedje van Randy Newman is prachtig en wrang tegelijk. Het beschrijft, ondersteund door zeer spannende melodieuze muziek de schoonheid van de parade waarbij je je als luisteraar verwondert over de combinatie van passionele beschrijving en het onderwerp dat beschreven wordt. Randy Newman schrijft zijn liedteksten vaak vanuit het perspectief van iemand anders. In dit geval wordt na drie coupletjes klip en klaar wie de verteller is: een kind dat zegt “Oh, mama, that’s the life for me, when I’m grown that’s what I’m gonna be, jolly coppers on parade.”
Mijn broertje was ook een kind en je kon hem natuurlijk zijn fascinatie voor die soldaatjes vergeven. Zo ook het kind in het liedje. De meeste volwassenen kijken gelukkig met enige gepaste reserve naar uiterlijk vertoon van leger of politie. Kim Jong-un en Donald Trump niet. Maar ja, dat zijn dan ook grote kinderen.
Reageren kan via: peter.deliefde@rtvpapendrecht.nl
Volg ons ook op ons WhatsApp kanaal: https://whatsapp.com/channel/0029VaoRvYF6rsQtr0tBRu3u