Aanpassingen in Bestuur en Raad van Toezicht van SIMAV

0
438

REGIO – In 2020 heeft het dagelijks bestuur van SIMAV zich de vraag gesteld hoe de organisatie weerbaar te maken voor de komende jaren. Daartoe is een zogenaamde “sterktezwakte-kansen-bedreigingen” analyse opgesteld. Een van de punten, die daarbij naar voren kwam, was dat de bestuursstructuur, die al meer dan 65 jaar ongewijzigd was gebleven, met een algemeen- en een dagelijks bestuur eigenlijk achterhaald was. Door de herindelingen in de Alblasserwaard en de Vijfheerenlanden was de vertegenwoordiging vanuit de gemeenten niet meer in balans. In Molenlanden staat 2/3e van het molenbezit. Uit de analyse kwam ook sterk de behoefte bij vrijwilligers en molenaars naar voren om meer verantwoordelijkheid en bevoegdheden bij hen neer te leggen.

Raad van toezicht
De conclusies uit het onderzoek zijn door zowel het algemeen, als het dagelijks bestuur overgenomen. Dat heeft er toe geleid dat er in de organisatie de nodige aanpassingen zijn gedaan en dat het algemeen bestuur besloten heeft zich per 1 mei jl. op te heffen. Voor het algemeen bestuur in de plaats is er een raad van toezicht gekomen, samengesteld uit deskundigen met hun wortels in het werkgebied en met een groot verantwoordelijkheidsgevoel voor onze molens.

De band met de gemeenten en het waterschap wordt “bewaakt” door een college van beschermers. Burgemeester Segers van Molenlanden is daarvan de voorzitter. Het meer verantwoordelijkheden en bevoegdheden toekennen aan vrijwilligers en molenaars houdt automatisch in, dat ook het dagelijks bestuur zich moest gaan aanpassen. Tegelijk met het opheffen van het algemeen bestuur, is het dagelijks bestuur opgehouden te bestaan. We spreken vanaf 1 mei dan ook gewoon over bestuur. Al deze veranderingen brengen natuurlijk ook bestuurlijk personele gevolgen met zich mee. Twee van onze bestuursleden, Teus van Gelder (voorzitter) en Henk van Dieren (penningmeester), hebben aangegeven en dat na een lange, zeer betrokken inzet en, niet te vergeten heel veel uren, het een natuurlijk moment te vinden om het stokje over te dragen.