Foto: ZorgMies: Margriet Melles, Jeannette Kooiman
REGIO – In de media valt regelmatig de term ‘code zwart’ als het gaat om de ziekenhuis, ook in de thuiszorg loopt de druk enorm op. Drukte in de verpleeghuizen of cliënten die eerder uit het ziekenhuis worden ontslagen; wijkverpleegkundigen moeten steeds meer zorg leveren.
De thuiszorg moet vaker ‘nee’ verkopen. Dat laat niet alleen de bestuurder van zorgorganisatie Het Spectrum weten, maar ook ZorgMies, een (particuliere) organisatie die (ook in Papendrecht) mantelzorgers en thuiszorgorganisaties ondersteunt. Zo komen de medewerkers onder andere bij meneer Baks. Hij krijgt tweemaal daags de thuiszorg over de vloer, maar dat is niet genoeg. Familie heeft hij niet meer, daarom is ZorgMies 24/7 aanwezig om mantelzorg te leveren. “Zonder hen zou ik op straat staan.”
De medewerkers lachen naar meneer Baks wanneer hij deze uitspraak doet. “Natuurlijk zou u niet op straat staan meneer, maar wel in het verpleeghuis.” Baks wil daar niet wonen. Zijn mantelverzorger Anne laat weten dat ze veel mensen verzorgen die vanwege de drukte in verpleeghuizen verplicht langer thuis wonen. “Dan komen wij langs om te helpen.”
‘Er was gewoon niemand te vinden’
Dat in Dordrecht de nood hoog is in de thuiszorg, merkt ook Internos Thuiszorg. Verpleegkundigen nemen geen vakantiedagen meer op. “Met elkaar werken we eraan om alles rond te krijgen. Het kan wel zo zijn dat we afspraken wijzigen zodat het voor de medewerkers beter te doen is”, zo laat de woordvoerder van Internos weten.
“Helaas is er ook in Dordrecht sprake van zorgregulering”, vertelt de woordvoerder van Aafje, een andere zorgaanbieder in onze regio. “Het is geen echte stop, omdat teams bij elke nieuwe vraag kijken of er toch iets mogelijk is. Over het algemeen kunnen klanten dat wel accepteren, maar helaas zijn de mantelzorgers niet altijd zo begripvol of zelf overbelast.” Het komt daarom steeds vaker voor dat de organisatie nee moet verkopen. “Dat vinden we moeilijk. We zien dat het nodig is, maar soms kan het echt niet anders.” Om de touwtjes aan elkaar te knopen, wordt er veel met uitzendkrachten gewerkt.
“Tijdens mijn laatste dienst meldde een uitzendkracht zich ’s morgens ziek. Het is vervolgens de hele dag niet gelukt om vervanging te vinden,” vertelt de woordvoerder. De desbetreffende verpleegkundige begon om zeven uur ’s ochtends, maar deed ook de avondroute. “Er was in heel Dordrecht gewoon niemand te vinden. Als in de thuiszorg mensen uitvallen is er geen back-up, behalve je eigen team. Die laten dus ook in hun vrije tijd de telefoon maar aan, voor het geval dat. Je wilt je collega’s er niet alleen voor laten staan. Dat geeft de enorme bevlogenheid aan, maar ook de nijpendheid van de situatie.”
‘Vaak al te laat’
Om die nijpende situaties in de thuiszorg bij te staan, springt ZorgMies bij. “Ook mantelzorgers wachten vaak te lang. Als het echt niet meer kan trekken ze pas aan de bel.” Volgens Jeanette, medeoprichter ZorgMies, is het dan al vaak te laat. “Het is voor ons zaak om dan snel te schakelen. Wij hebben geen wachttijden.”
Ondanks de zware tijden proberen alle medewerkers van zowel Internos, Aafje en ZorgMies er voor hun cliënten, zoals meneer Baks, te zijn. Ook al gaat dat soms ten koste van henzelf. “Wat mij betreft een hele diepe buiging voor alle medewerkers in de thuiszorg!”, laat de woordvoerder van Aafje weten.
Door: streekredactie omroepen Drechtsteden