In de Kruidvat lopen de gemoederen hoog op, dan krijgt een zwangere vrouw een knietje in haar buik

0
1275

REGIO – “Ik vond het respectloos dat mijn kind uit mijn handen werd getrokken. Ik krijg een error als iemand anders de moederrol overneemt.” Tijdens een confrontatie in het gangpad van de Kruidvat loopt het flink uit de hand en wordt een zwangere vrouw geslagen en krijgt ze een knietje in haar buik.

“Ik ben zwanger!”, roept de jonge vrouw in paniek. Ze is net in haar gezicht geslagen door de 19-jarige Esther*. De zwangere vrouw slaat terug. Dan zet Sophie* (20), een vriendin van Esther, haar dreumes op de grond en loopt naar de zwangere vrouw toe. Ze grijpt haar bij de keel en geeft vervolgens een knietje in haar buik. “Het werd zwart voor mijn ogen”, zegt ze. “Het ging allemaal heel impulsief.”

Bijna alle stoelen zijn bezet in het zaaltje. Direct voor de rechter zitten de verdachten, twee jonge vrouwen. Eén van hen heeft een baby, veilig in de armen van een vrouw, op haar rug getatoeëerd. Links zit het slachtoffer met haar familie, rechts een schoolklas en grofweg in het midden de journalist en naasten van Esther en Sophie die vandaag voor de rechter moeten verschijnen. Het is vol, warm en het onderwerp ligt gevoelig. Maar volwassenenstrafrecht is nu eenmaal openbaar in Nederland.

“Het slachtoffer had angstige momenten”, zegt de officier van justitie. “Ze was twaalf weken zwanger. Nog erger: er zijn kleintjes bij. Een vreselijk beeld van een meisje van twee dat moederziel alleen in het gangpad naar een vechtpartij kijkt.” Een camera legt het tafereel haarfijn vast, we kijken ernaar in de rechtszaal. Sophie huilt als ze het ziet. Ze vindt het vreselijk dat het zo mis ging en dat haar dochtertje met grote ogen naar de vechtende vrouwen stond te kijken. Op het moment zelf wilde ze niet dat haar vriendin Esther geslagen werd. “Maar dit had ik eigenlijk niet moeten doen.”

Geslagen en getrapt
Wat was er aan de hand? Geheel onverwacht loopt Esther haar moeder en de nieuwe vriendin van haar ex, die zwanger is, tegen het lijf. In de kinderwagen die ze duwen ligt Esthers baby. De 19-jarige mag het kindje maar één keer per maand een uur zien, onder toezicht. Het ging niet goed met de opvoeding en Esther leeft op dit moment overal en nergens. Haar moeder zorgt tijdelijk voor de opvoeding. Esther is blij verrast en wil het kindje uit de wagen pakken om een knuffel te geven. “Daar valt begrip voor op te brengen”, zegt de rechter over haar actie.

De nieuwe vriendin van de ex pakt het kindje uit haar handen. Dat valt verkeerd bij Esther. Ze volgt haar moeder en de nieuwe vriendin van haar ex de Kruidvat in. Ook vriendin Sophie, die samen met Esther in het winkelcentrum is, loopt de drogisterij in. Dan gaat het snel mis en wordt er geslagen en getrapt. Esther slaat de zwangere vriendin van haar ex, maar die slaat terug.

Dan laat Sophie zich gelden door een knietje te geven en de keel van het slachtoffer dicht te knijpen, nadat ze eerst haar eigen kindje op de grond heeft gezet. Er wordt gegild, geduwd en getrokken. De moeder krijgt de vechtende partijen gelukkig uit elkaar. De peuter van Sophie staat te huilen van alle schrik.

“U heeft na het voorval contact opgenomen met uw begeleider bij uw woonproject”, zegt de rechter tegen Sophie. “Want u was aangedaan.” Dat bevestigt ze. De begeleider zit in de zaal en mengt zich in het gesprek. “Ze stelt zich heel meewerkend op. Ze heeft een cv gemaakt. Ze wil wat met haar leven, ze wil niet in de problemen komen.” Het IQ van Sophie is lager dan gemiddeld en daarom zal ze berecht worden volgens het jeugdrecht. “Dat kan een lagere straf betekenen”, zegt de rechter.

Kwetsbare meisjes
De rechter vraagt aan de jonge vrouwen wat ze willen gaan doen in het leven. Dat is voor beiden volkomen duidelijk. “Ik wil echt gaan werken. In de zorg”, zeggen Esther en Sophie in koor. “Gelukkig is daar genoeg werk”, reageert de rechter. Ze toont zich bezorgd over Esther. “Het is nogal wat om geen plek te hebben en geen werk. Dat is stressvol. Daar mag best iemand bij helpen toch?” Esther knikt van ja.

“Het is naar dat de verdachte haar kindje niet mag zien, maar dit is niet de manier om dat op te lossen”, zegt de officier van justitie. “Het gaat hier om openlijk geweld op klaarlichte dag in de Kruidvat. Het is wel positief om te horen dat u allebei stappen maakt.” Want ook Esther krijgt nu hulp. De officier eist taakstraffen voor beide jonge vrouwen en een contactverbod met het slachtoffer. “Het belangrijkste is dat het niet nog eens gebeurt.” De geslagen vrouw wil 350 euro schadevergoeding. Gelukkig had het incident geen nare gevolgen voor haar zwangerschap.

De advocaat van Sophie hoopt op een milde straf. “Men had dit op een andere manier kunnen oplossen. Esther wil gewoon een knuffel geven. De vrouw reageert heel apart en dan escaleert de situatie. Dit had anders gekund. Gelukkig hebben alle partijen achteraf spijt. Mijn cliënt zei: ik vond het heel erg dat mevrouw zwanger was. Dit zijn twee jonge, kwetsbare meisjes.”

“Willen jullie nog iets zeggen?”, vraagt de rechter voor ze uitspraak gaat doen. De meiden schudden allebei van nee.

Het vonnis
“Op het moment dat Sophie haar keel dichtknijpt, geeft Esther een trap tegen haar linkerbeen”, begint de rechter haar vonnis. En tegen Sophie: “U wilde er alleen maar even heen, maar u bent er wel bovenop gesprongen. Ze legt Sophie veertig uur voorwaardelijk taakstraf op en Esther vijftig uur, waarvan de helft voorwaardelijk. Samen moeten ze de geslagen vrouw 250 euro betalen. Ook volgt er een contactverbod. “Ik kijk u beide aan. Zoek haar niet op, blijf uit de buurt. Ik verzoek u: op momenten dat het zwart voor uw ogen wordt, denk dan aan uw dochtertjes.”

*Omwille van hun privacy is de naam van de verdachten gefingeerd. De redactie van Rijnmond kent hun ware identiteit.

Ieder weekend doet Maurice Laparlière voor onze mediapartner Rijnmond verslag van een opmerkelijke rechtszaak in onze regio.