Naomi heeft een baan, maar komt niet rond

0
410

Foto: mediapartner Rijnmond

REGIO – Boodschappen, energie, zorgverzekering, huur. Alles is flink duurder geworden. Dat komt door een aanhoudend hoge inflatie. Steeds meer mensen kunnen alle gestegen kosten nauwelijks bolwerken. Ze werken hard, maar verdienen toch nog te weinig om alle rekeningen te kunnen betalen. Naomi heeft een baan, leeft zuinig en bewust, maar houdt onder de streep nauwelijks iets over.

De 42-jarige Naomi Zandstra uit Ridderkerk houdt haar huishoudboekje de laatste tijd nauwkeurig in de gaten. Ze moet wel want haar reserves raken op. “Ik houd maandelijks bij wat erin en eruit gaat. Ik moet daar meer grip op krijgen”, zegt ze. Ze zit op het randje omdat haar kosten hard stijgen en haar inkomsten niet. “Er moeten geen onverwachte dingen gebeuren, want dan vallen we om.”

Het is een hard gelag voor een moeder die hard werkt en het nauwelijks lukt om haar gezin te onderhouden. “Het is jammer dat al dat harde werken me niet een zorgeloos leven oplevert qua rekeningen”, zegt ze. “Mijn salaris stijgt misschien 2 procent, maar dat dekt natuurlijk niet al die honderden euro’s die we meer kwijt zijn aan boodschappen, energie en noem maar op.”

Naomi is balie-assistent bij een tandartsenpraktijk en verdient 1500 euro. Haar maandelijkse vaste lasten aan huur, energie, internet, verzekeringen en belastingen zijn 1400 euro. “Zonder toelagen red ik het gewoon niet, dat is toch eigenlijk van de zotte”, zegt ze. Ze is een alleenstaande moeder met twee tienerdochters. Ze ontvangt een kindgebonden budget, huur- en zorgtoeslag; in totaal is dat 800 euro. Ze krijgt een alimentatie van 60 euro, maar die wordt niet altijd overgemaakt.

 

Onder de streep blijft weinig over
Voor boodschappen is ze per maand 500 euro kwijt en dan koopt ze geen gekke dingen. “Boodschappen zijn de grootste kostenpost. Ik verbaas me wekelijks over de gestegen prijzen.” Ze houdt 300 euro per maand over voor alle onverwachte dingen, kleding en extraatjes. “Die onvoorziene kosten zijn er altijd en tieners willen ook wat. Het is niet leuk om voortdurend te moeten zeggen: daar heeft mama geen geld voor”. Naomi leeft zuinig, gaat nooit shoppen en niet uit eten.

Ze prijst zich gelukkig dat ze met haar salaris niet helemaal aan de onderkant zit. Na een oproep op Facebook kwam ze in contact met moeders die het veel zwaarder hebben. “Die vullen het ene gat met het andere, extraatjes zijn er niet, aan sociale dingen kunnen ze niet meedoen. Ik vind het schrijnend voor al die moeders die keihard werken om het een beetje beter te maken voor hun kinderen”, zegt Naomi.

 

Werk loont niet
Ook al is haar werk niet lonend, toch zegt Naomi haar baan niet op. “Ik vind werken heel belangrijk en raad het alle moeders aan. Het is goed voor je sociale leven en goed voor je eigenwaarde.”

Zoals Naomi zijn er veel meer die hard werken voor te weinig. Warm Rotterdam kent veel verhalen van mensen met steeds grotere geldzorgen. “Rotterdam telt 80.000 mensen die onder de armoedegrens moeten leven en dat treft heel veel alleenstaande moeders. Zij staan er vaak alleen voor”, vertelt Annemarieke van Egeraat, programmaleider van Warm Rotterdam.
Warm Rotterdam maakt zich ernstige zorgen over de groeiende groep mensen met geldproblemen. “Dit is een groot maatschappelijk misstand en we kunnen niet meer wegkijken.”

 

Groot maatschappelijk probleem
Volgens Warm Rotterdam kun je de financiële tekorten van mensen met een baan niet afdoen met dat ze verstandiger met hun geld moeten leren omgaan. “Dit heeft niets te maken met beter op je geld letten. We weten allemaal dat er veel winsten worden gemaakt terwijl de inkomens te laag zijn om van te kunnen leven”, zegt Van Egeraat.

Warm Rotterdam maakt zich ook flink zorgen over het effect op de ouders en hun kinderen. “Moet je nagaan dat je 4 of 5 dagen aan het werk bent, je gezin draaiende moet houden en dan speelt die financiële druk en stress. Dit is een ernstig probleem.”

Met baan dief van je eigen portemonnee
Dat werken niet loont, zie je vooral in het laaggeschoolde werk. Daar liggen de salarissen niet veel hoger dan de bijstand. Door het wegvallen van een aantal regelingen kun je minder overhouden dan met een bijstandsuitkering. Warm Rotterdam vindt dat het risico van een zogeheten ‘armoedeval’ moet worden gerepareerd. “Als mensen een (tijdelijke) baan aannemen en daardoor van alles mislopen, zijn ze verder van huis. Terugdraaien gaat dan heel moeizaam en dan zijn ze vaak slechter af”, legt Van Egeraat uit.

Door het hebben van een baan vervallen vaak toeslagen, of moet je dat continu zelf aanpassen. “Daar zijn veel mensen bang voor, ze vertrouwen de overheid niet”, zegt de programmaleider van Warm Rotterdam. Het wantrouwen naar de overheid komt onder meer door de toeslagenaffaire, waarbij duizenden ouders in grote financiële problemen zijn gekomen omdat ze onterecht de kinderopvangtoeslag moesten terugbetalen. Volgens Warm Rotterdam moet het veel eenvoudiger zijn om tussen bijstand en baan te switchen.

Kloof tussen arm en rijk groeit
Zowel Naomi als Warm Rotterdam vinden dat de salarissen flink omhoog moeten. “Het minimumloon en de bijstand moeten omhoog”, zegt Van Egeraat. Maar er is ook een andere mindset nodig. “We moeten af van het bedrijfsleven dat alleen maar winst op het netvlies heeft. Ook supermarkten die onnodig hun prijzen laten stijgen terwijl ze tijdens de coronapandemie de beste omzetten hebben gedraaid. Het is payback time. De samenleving wordt er niet leuker op als de kloof tussen arm en rijk groter wordt. Er is zat geld in Nederland. We moeten collectief die verantwoordelijkheid nemen. Armoede is in Nederland geen financieel probleem”, is het vurige pleidooi van de Rotterdamse programmaleider tegen armoede.

Warm Rotterdam roept de overheid, bedrijven, werkgevers en incassobureaus op om iets terug te doen en socialer te opereren. Aan de Rotterdamse supermarkten heeft Warm Rotterdam een oproep gedaan om de basisboodschappen betaalbaar te houden. Daarvoor hebben ze samen met ervaringsdeskundigen waar Naomi er één van is, een boodschappenlijst opgesteld voor een week gezond eten. “Ik vind het belangrijk om mijn ervaringen te delen, duidelijk te maken wat de knelpunten zijn en aan te geven hoe het anders kan”, vertelt Naomi.
Ze roept gemeenten op om regelingen niet gelijk te schrappen zodra je uit de bijstand gaat. Door haar baan komt ze bijvoorbeeld niet in aanmerking voor een kwijtschelding van gemeentelijke belastingen, een sportvergoeding, tegoed op de Ridderkerkpas of een bijdrage van Stichting Leergeld. Dat scheelt een hoop geld. “Als je een uitkering hebt, zijn er allerlei potjes en regelingen. Maar verdien je een béétje meer, en soms is dat een paar tientjes, dan val je al buiten de boot en kom je er als werkende moeder bekaaid vanaf.”
Naomi is er eentje van schouders eronder. Ze geeft niet toe aan somberen. Ze is al aan het schrappen om de kosten verder te drukken. “Dit houd ik nog even vol maar ik maak me echt zorgen.”
 
Dit artikel is afkomstig van onze mediapartner Rijnmond