Als kind van een jaar of zes ging ik vaak spelen bij de dijk. Ik wist toen al best waar een dijk voor diende. Zo’n dijk liep altijd langs een rivier en zelfs als klein jongetje begreep ik dat die dijk het water moest tegen houden want dat zag er erg logisch uit. Ik vond dat ook zo vanzelfsprekend dat ik dacht dat je overal ter wereld dijken had die het land beschermden tegen overstromingen. Een paar jaar later zal me verteld zijn dat dijken ook kunnen doorbreken en dat we in Nederland een grote overstroming gehad hebben in 1953. Weer een aantal jaar later zal ik begrepen hebben dat men in het buitenland het feit dat wij er in slagen om een paar meter onder de zeespiegel te leven als een wereldwonder beschouwt. Grappig toch, wat ik als vanzelfsprekend zag werd elders een mirakel genoemd.
Eerlijk gezegd ga ik er nog steeds vanuit dat de dijk waarachter ik woon prima aan de eisen voldoet. Je moet voor je eigen gemoedsrust nou eenmaal uitgaan van bepaalde zekerheden.
Je moet ook niet alles willen weten. Ik heb me er bijvoorbeeld al jaren geleden bij neergelegd dat ik niet precies weet hoe elektriciteit werkt. Zolang ik het lichtknopje van het toilet kan vinden vind ik dat helemaal niet erg. Als er een probleem is bel ik wel een elektricien. Die fikst het wel.
Tot gisteren had ik diezelfde houding ten opzichte van het watermanagement in ons land. Ik heb er geen verstand van dus ik laat het over aan de specialisten. Toen ging ik naar mijnstem.nl om enige hulp te krijgen bij het bepalen van mijn keuze bij de waterschapsverkiezingen. Dat was best schrikken. Ik vind het maar ingewikkeld. Ik kan natuurlijk best een mening vormen over de vraag of we meer moeten investeren in het voorkomen van klimaatrampen maar of dat dan op nationaal niveau moet of op waterschapniveau vind ik bijvoorbeeld al moeilijk worden.
Ik koester het recht om mijn stem uit te brengen bij elke verkiezing maar krijgen we soms niet te veel keuzes. Veel keuze krijgen betekent nog meer informatie nodig hebben en mijn harde schijf begint een beetje vol te raken. Zou het nou echt beter gaan met het watermanagement als iedereen zich daar mee gaat bemoeien? We hebben al zoveel kippenhokken. Soms zou ik weer een kind willen zijn dat er vanuit gaat dat alles vanzelfsprekend is.
Reageren kan via: peter.deliefde@rtvpapendrecht.nl