Terwijl Oekraïne aangeeft dat ze zo snel mogelijk in de Europese Unie willen, benadrukken Papendrechtse politici dat ze niet bij Dordt willen horen. Terwijl Oekraïne smeekt om een no-fly zone, hebben ze in Papendrecht een discussie over het gebied ten noorden van de A15. Moeten daar nu sportvelden komen of alleen recreatiegebied, of toch een grote middelbare scholencampus? Terwijl in Oekraïne de huizen worden plat gebombardeerd, debatteren we hier over sociale woningbouw versus appartementen voor het hogere segment en terwijl in Rusland de homo’s vervolgd worden, vergaderen we hier over de vraag of we een regenboogrotonde of een regenboogzebrapad willen.
Zo’n oorlog verlamt mij een beetje. Als ik de beelden op televisie zie heb ik geen zin meer om na te denken over de vraag of de twee Papendrechtse middelbare scholen hun gymnastieklokalen moeten delen of niet en of de OZB omlaag moet en voor wie? Want wat doet dat er nog toe?
Maar als ik doordenk realiseer ik me dat als ze in Rusland een democratie hadden gehad, hoe relatief onontwikkeld nog, en met al het onpraktische gedoe dat nu eenmaal bij een dergelijk politiek bestel hoort, hadden ze deze vreselijke leider al lang weggestemd en zou men niet in staat geweest zijn de waarheid over wat er werkelijk in de Oekraïne gebeurt te verbergen. Ik was dat even vergeten. Dat komt doordat ik nogal gewend ben aan onze verworvenheden. Het maakt mij niet zoveel of de winkels in Papendrecht op zondag nu wel open zijn of niet en of de bibliotheek nou wel in het gemeentehuis zit of niet. Ik heb ook helemaal geen tijd om er over na te denken want ik vind het veel leuker om na te denken over de inrichting van mijn huiskamer of om zo meteen naar Ajax te gaan kijken.
Vrijheid verwent. Rijkdom verwent. Vrijheid en rijkdom maakten mij onverschillig en die onverschilligheid is gevaarlijk. Terwijl je in Rusland wordt aangehouden als je het woord ‘oorlog’ gebruikt, mag ik hier kiezen tussen Papendrechts Algemeen Belang of Onafhankelijk Papendrecht. In verhouding gaat het nergens over en toch ook weer over alles. In verhouding is het zo verschrikkelijk klein maar tegelijkertijd onmetelijk groot. Dat zie je vaak pas als je de vrijheid mist. Of, als je geconfronteerd wordt met mensen die die vrijheid niet hebben. Is die oorlog toch nog ergens goed voor.
Reacties naar: peter.deliefde@rtvpapendrecht.nl