Column Peter de Liefde: Simpel

0
311

Maandag is Wim de Bie overleden. De helft van het fameuze duo Koot en Bie dat in de jaren zeventig en tachtig van de vorige eeuw zeer succesvolle satirische tv maakte. Ze werden omarmd door de linkse kerk, want VPRO, maar hadden succes in veel bredere kring. Ikzelf bleef er in mijn tienerjaren ook voor thuis vooral omdat hun typetjes vaak goed waren voor een glimlach.

Eigenlijk is het heel ironisch dat progressief Nederland dweepte met Koot en Bie. Ze waren zeker geëngageerd, en hadden een voorliefde voor de outcasts, de eenzamen, de onaangepasten, getuige personages als kluizenaar Walter de Rochebrune en de Vieze Man maar in veel opzichten waren ze ook reactionair. De kleingeestigheid van een type als Cor van der Laak werd aan één kant belachelijk gemaakt maar uit de scenes rond deze figuur sprak ook een enorme liefde voor het eenvoudige burgermansbestaan. En van de scenes in de plattelandsgemeente Juinen herinneren we ons vooral hoe de plaatselijke wethouder Hekking het niet kon laten om prominent in beeld te zijn terwijl de burgemeester aan het woord was maar in feite werd ook de uit de Randstad afkomstige en in Juinen neer geplante burgemeester die niets begreep van de plaatselijke gewoontes op de hak genomen en daarmee de politieke elite en de tegenstelling tussen stad en platteland. Hoe actueel!

Koot en Bie waren progressief maar ze waarschuwden voor de gekte van de nieuwe tijd. ‘Het woord ‘modermismen’ was één van hun vele neologismen en door Koot gebruikte term in de titel van meerdere van zijn verhalenbundels. Niet voor niks was het devies van het Simplistisch Verbond: “Leef met vlag en wimpel maar hou het in Godsnaam simpel!”

Soms leek het wel of Koot en Bie terug wilden naar de jaren vijftig. Als tiener en adolescent die meedreef op de golven van de veranderende tijdgeest begreep ik daar niks van. Veertig jaar later, in een tijd waar we zo overladen worden met informatie dat veel mensen te veel prikkels krijgen, drie keer per jaar op vliegvakantie gaan maar de helft van de mensen hulp van een psycholoog heeft en waarin we worstelen met de verworven seksuele vrijheid snap ik dat maar al te goed.

Mijn mooiste herinnering aan Wim de Bie is het korte lied Voor Haar, waarin de ik-persoon reageert op de veranderende opvattingen over het huwelijk. De clou in de laatste zin van het nummer is heerlijk simpel.

Reageren kan via: peter.deliefde@rtvpapendrecht.nl