REGIO – Jeroen en Monique, 49 en 50 jaar oud, zijn al een paar jaar samen. Zij vormen thuis een koppel en werken ook sinds kort allebei als steward op de afdeling trein van Qbuzz. Een jaar geleden is Monique op de trein begonnen.
Zij maakte haar partner zó enthousiast, dat ook Jeroen de overstap maakte. Voorheen werkte hij namelijk als buschauffeur. ‘Ik heb altijd een grote liefde gehad voor voertuigen’, zegt Jeroen. ‘Maar als steward heb je veel meer contact met de reizigers en dat vind ik juist zo leuk aan dit vak.’
Monique heeft al diverse banen gehad voordat ze bij Qbuzz terecht kwam. ‘Als steward voel ik mij enorm op mijn plek’, zegt Monique. ‘Je komt zoveel verschillende mensen tegen. Vooral de vrijheid en de afwisseling van taken vind ik heel fijn.’ Natuurlijk kan het werk als steward soms ook heftig zijn. ‘Je maakt ook wel eens dingen mee die echt niet leuk zijn’, zegt Jeroen. ‘Dan wil een reiziger niet meewerken en kan het uit de hand lopen. Daar moet je wel tegen kunnen. Maar gelukkig zijn de meeste reizigers heel vriendelijk, hoor!’
‘Toen ik hier begon, kwam ik vaak een jonge gozer tegen’, zegt Monique. ‘Een vaste reiziger die eigenlijk standaard geen kaartje kocht. Ik heb heel vaak een boete moeten uitschrijven voor die jongen, maar op een goed moment raakte ik met hem aan de praat. Ik vroeg hem of hij het niet zonde vond van al dat geld! Na een paar keer met hem gesproken te hebben, schafte de jongen uiteindelijk toch een OV-chipkaart aan. Nu stapt hij heel trots de trein in en wil hij juíst door mij gecontroleerd worden! Dan staat hij al met zijn OV-chipkaart te zwaaien wanneer hij mij ziet’, zegt Monique lachend. ‘Dat soort verhalen vind ik mooi. Hoe je toch een connectie krijgt met mensen en ze jou als steward dan meer gaan waarderen.’
Ook Jeroen kent nog wel een opvallende reiziger uit de tijd dat hij nog op de bus reed. ‘Die man komt uit het buitenland en eigenlijk noemen alle chauffeurs hem Amigo. Dat is niet zijn echte naam maar zo noemen we hem allemaal en zo noemt hij ons ook. Nu rijd ik natuurlijk niet meer op de bus. Maar soms kom ik hem nog wel eens tegen en dan zegt hij tegen mij: ik mis jou, Amigo. Jij bent een goede man!’, zegt Jeroen. ‘Dat zijn de mensen die je altijd bij blijven en waar je dit werk voor doet.’