(Dit is een ingezonden stuk.)
Er zijn in de 20e eeuw al veel grote vergaderingen geweest, die wezen in de richting van het einde van de groei. Er zijn boeken over geschreven, maar die moet je wel lezen.
Jonge ondernemers, die de boerderijen van hun ouders overnamen en vaak gestudeerd hadden in Wageningen, begrepen het probleem. De grond was door kunstmest en bestrijdingsmiddelen in kwaliteit sterk achteruit gegaan. Zij hadden het lef om een nieuwe start te maken. Ik wil daaraan gelijk toevoegen: misschien mazzel enigste zoon? Misschien waren er geen grote investeringen gedaan? Misschien was de boerderij en landerijen eigendom? Etc. etc. Dat zijn de biologische boeren, die 15 tot 25 jaar geleden de omslag hebben kunnen maken en nu zeggen: wij hebben (tot op heden) geen grote problemen.
De massa van de boeren zijn echter op de oude voet doorgegaan. Nooit de berichten uit Wageningen ontvangen? Wat heeft LTO gedaan, die moeten dit hebben geweten, andere instellingen en de RABO bank, zij lenen graag geld. Ze sponsoren sport- en andere clubs voor de goede naam. Het ergste van alles is echter: onze regering heeft de laatste 20 jaar een liberaal beleid gevoerd, dus een minimaal beleid, jammer.
Het liberale beleid houdt in: zo min mogelijk invloed uitoefenen, lage belasting, het bedrijfsleven moet het zelf doen. Wel kostte de noodzakelijke investeringen van de boeren om steeds groter te worden steeds meer kapitaal. Veel werd juist door de ambtenaren opgelegd in allerlei regeltjes. Deze regering is door alle inwoners van Nederland gekozen, dus wij zijn uiteindelijke de schuldigen.
De wereldproductie is echter zo ingewikkeld geworden, dat sturing noodzakelijk is, anders gaat de wereld hieraan ten onder. Dit kan de regering sturen door lagere belastingen bij positieve ontwikkelingen en hogere belasting bij negatieve ontwikkelingen. Kabinet voer beleid, doe uw werk!
Europa denkt wel na en legt nu de eisen op het bureau van ons kabinet, hier kan je liberaal niets tegen doen en dan zijn de poppen aan het dansen. De boeren zijn ondernemers en ondernemersprotesten kennen wij niet. De arbeider kan alleen maar staken als hij het er niet mee eens is, die hebben geen tractoren in de garage staan. Wat moet er nu gebeuren ….. ?
Zoals gesteld is de regering in gebreke gebleven. Wij hebben die regering gekozen …. dus wij zijn verantwoordelijk.
-Per bedrijf moet de situatie worden bekeken, elk bedrijf is anders, ook de plek waar de boerderij staat.
-Hoe is de financiële positie.
-Wat wil de boer. Biologisch worden? Iets heel anders gaan doen? Wat? Maak een plan voor de afwerking van het oude bedrijf en de implementatie van het nieuwe en wat kost dat?
-Hierover controle, gezamenlijk aanpassingen maken en uiteindelijk goedkeuren door beide partijen.
-De boer moet deze jaren begeleiding krijgen, want dat heeft er aan ontbroken. Bij problemen een problemen team voor de oplossingen.
-De financiering van het project door de overheid in de vorm van schenking en lening op een realistisch basis.
-Hou bij de plannen rekening met de verwachte ontwikkelingen. Mogelijk kan één ontwikkeling voor veel boeren een groot deel van de oplossingen zijn. Dus de ingediende plannen ook op die wijze beoordelen.
Ik denk dat de kiezer hieraan wil toevoegen productie eerst voor Nederland, daarna Europa, daarna pas de Wereld. Dat is precies andersom, zoals dat ooit in 1970 is beslist een wereldhandel, dat heeft zijn tijd wel gehad.
Dit vraagt veel opbouwend en goed gestructureerd overleg! We gaan er voor!
Reacties naar: ouden.l@chello.nl