PAPENDRECHT – Op dinsdag 4 oktober om 15.30 uur zijn bedrijven, organisaties en iedereen die in Papendrecht woont of werkt van harte welkom op het gemeentehuis van Papendrecht voor een workshop eenzaamheid.
Michaëla Merkus over workshop eenzaamheid
‘Geef mensen het gevoel dat ze worden gezien en dat ze welkom zijn’
‘Ik weet, net als zoveel andere mensen, hoe het is om je eenzaam of kwetsbaar te voelen. Gelukkig ligt dat inmiddels achter mij, maar ik weet wat een impact zoiets op je leven kan hebben. Ik neem mijn ervaringen mee in de trainingen en workshops die ik geef. Omdat zoveel mensen dat gevoel kennen, vind ik het belangrijk dat erover gesproken wordt.’ Michaëla Merkus geeft een voorproefje van wat bezoekers op 4 oktober van haar workshop kunnen verwachten.
‘Eenzaamheid is lang een onderwerp geweest waarvan we dachten dat het alleen oude mensen aanging’, aldus Merkus, eigenaar van Buro Duw – training, coaching en advies. ‘Door de COVID 19 pandemie weten we dat eenzaamheid zich veel verder uitstrekt. In dat opzicht is die periode een kans geweest om het gesprek over eenzaamheid te voeren. Niet alleen oudere mensen voelden zich geïsoleerd, ook kinderen, studenten, alleenstaanden, ouders met kinderen die thuisonderwijs volgden. Iedereen miste verbinding en aansluiting. Het is eigenlijk heel mooi dat meer mensen zich daarover uitspraken. Ik ben blij dat ik een bijdrage mag leveren aan dat gesprek.’
Durf verbinding te maken
‘In de serie bijeenkomsten die Sterk Papendrecht aanbiedt, besteden we aandacht aan wat organisaties kunnen doen aan het voorkomen en bestrijden van eenzaamheid. Want eenzaamheid voorkomen of bestrijden is niet alleen iets voor welzijnsinstellingen of de huisarts of psycholoog. Ook bedrijven, verenigingen en andere organisaties kunnen daarin iets betekenen. Eigenlijk alle organisaties waar mensen elkaar ontmoeten, kunnen een bijdrage leveren. We willen mensen daarom bewust maken van het onderwerp en mogelijkheden laten zien. De eerste stap is om in gesprek te gaan. Dan blijkt het uiteindelijk niet eens zo heel ingewikkeld te zijn. Als je maar durft verbinding te maken en mensen het gevoel te geven dat ze gezien en gehoord worden. Daarmee zijn niet direct alle problemen opgelost, maar het geeft mensen die zich eenzaam voelen of mensen die het lastig vinden om zichzelf te laten zien, de mogelijkheid om te vertellen over hun achtergronden en de moeilijkheden waar ze in zitten. Of om gewoon een praatje te maken.’
Buurtfeest
‘Tijdens de workshop wisselen we uit hoe we tegen eenzaamheid aankijken. Eenzaamheid blijkt vaak iets wat iedereen wel herkent. In meerdere of mindere mate. Bij de meeste mensen gaat dat ook weer over. Het is natuurlijk heel logisch dat je je wat eenzaam kunt voelen als je van Groningen naar Zeeland verhuist en je daar niemand kent en niet helemaal weet hoe je aansluiting vindt. Je hebt dan geen of maar een klein, sociaal netwerk. Je kunt dat netwerk echter uitbreiden door er zelf op uit te gaan en lid te worden van een vereniging, vrijwilligerswerk te gaan doen, een buurtfeest te bezoeken of een eetgelegenheid binnen te stappen. De rest gaat dan meestal vanzelf. Je moet het alleen even durven.’
Interesse
‘Er zijn ook vormen van eenzaamheid die ingewikkelder zijn. Dan zit dat gevoel veel dieper dat je er niet bij hoort, dat het je niet lukt om aansluiting te vinden, of dat je niemand hebt om je diepere gevoelens mee te delen. Als je niet weet hoe je dat moet doorbreken, dan kun je op een gegeven moment een gevoel krijgen van: laat ook eigenlijk maar. Dan kan het zijn dat je als het ware uitcheckt en niet meer meedoet. Dat kan problematisch worden en een neerwaartse spiraal vormen, waarin je misschien steeds verder wegzakt en het leven als zwaar en betekenisloos ervaart. Dit overkomt mensen ook soms als ze een partner verliezen of als hun gezondheid ernstig te wensen overlaat. Het is voor de omgeving dan belangrijk om signalen op te pikken. Om te vragen naar belangrijke levensgebeurtenissen, interesse te tonen. Dat kan gewoon in de kantine op de sportschool, of aan een kletskassa bij de plaatselijke supermarkt. Laat mensen voelen dat ze niet onzichtbaar zijn. Dat ze bestaan. Dat er ook voor hen een plek is op de wereld. Uiteindelijk is dat voor ieder mens cruciaal.’