PAPENDRECHT – VakantieBijbelWeek De Sloep is al jaren een begrip in Papendrecht. Elke herfstvakantie wordt de Sloepweek georganiseerd door verschillende kerken samen. Het is voor generaties kinderen hét moment om samen te zingen, knutselen en luisteren naar een Bijbelverhaal. Ooit begonnen met een SRV-wagen die door het dorp rondreed, de zogenaamde ‘Kinderkaravaan’. Later op een vaste plek zoals verschillende basisscholen, jeugdcentrum Interval, de Sionskerk en nu alweer een tijd bij de Vrije Baptisten Gemeente. Grappig genoeg is de inhoud van het programma sinds 1978 grotendeels hetzelfde gebleven, met dank aan de Vakantie Bijbel Werk methode van de HGJB. Hierbij hoort ook toneel en muziek (met sketches en een band).
Recent reisden een paar commissieleden af naar Huizen voor een interview met Berend Jan Lohuis (72 jaar), één van de oprichters van de Papendrechtse VBW. Hij was jarenlang actief in het kinderwerk, als vertegenwoordiger van de Sionskerk. Daarnaast was hij leraar op de Beatrixschool en later directeur van de Florisschool. Vijfentwintig jaar geleden is hij met zijn vrouw Tineke (72 jaar) verhuisd, maar samen wisten ze nog veel over de allereerste Sloepweek te vertellen.
Hoe is de VakantieBijbelWeek begonnen in de jaren ‘70?
Berend Jan: “Met de Kinderkaravaan, een idee uit Gouda. Vrienden van ons waren daarbij betrokken en het leek me leuk om dit ook in Papendrecht te gaan doen. We mochten deze zogenaamde ‘Sloepkar’ lenen en reden ermee door het dorp. We gingen naar drukke plekken zoals het zwembad en speeltuin de Zonnebloem. Kinderen kregen een stempelkaartje en mochten in de bus naar een Bijbelverhaal komen luisteren. Bij mooi weer knutselden we buiten in de zon. Er kwamen best veel kinderen, 50 tot 80 per dag. Mijn vrouw was toen zwanger van ons tweede kind, zij zat niet in de commissie, maar was wel op de achtergrond betrokken.”
Welke kerken waren erbij betrokken?
“De Sionskerk en de Elimkerk, dus de Nederlands Hervormde en de Christelijk Gereformeerde Kerk. We werkten al samen in de boekenstand commissie, die later is uitgegroeid tot evangelische boekwinkel ‘Sjaloom’. In latere jaren kwamen er ook andere kerken bij. Ik heb begrepen dat het inmiddels 8 gemeenten zijn, echt interkerkelijk dus.”
Waar komt de naam ‘De Sloep’ vandaan?
“Zo heette de kar uit Gouda al. In de jaren ‘90 hadden we een omgebouwde SRV-wagen. Daar stonden we mee op de Meent en we gingen met de kinderen in het gras zitten zingen. Gezellig met een gitaar erbij. Later werd er een vaste locatie gebruikt zoals Interval. Maar de naam is altijd gebleven. Het heeft ook een mooie symboliek; kom aan boord van De Sloep, ook jij hoort erbij. Jezus nodigt alle kinderen uit om bij Hem te komen.”
En jullie gebruikten toen al de methode van de Hervormd Gereformeerde JeugdBond (HGJB)?
“Het eerste jaar was er nog geen thema, we gebruikten losse Bijbelverhalen zoals ‘Laat de kinderen tot mij komen’ en verzonnen zelf de knutselwerkjes. We zijn echt als leken begonnen. Na de eerste VBW kozen we voor een methode. We hadden materiaal van jeugdevangelisatie centrum De Windroos, een samenwerking van de IZB en de HGJB. Later werd het de afdeling kinderwerk van de HGJB.”
U hebt wel een hoop werk verzet.
“We waren twintigers toen we ermee begonnen in 1978, ik deed het naast mijn werk en gezin. Toen ik betrokken raakte bij de oprichting van de Florisschool en daar directeur werd, kon ik het kinderwerk er niet meer bij blijven doen. Ik heb het tot 1982 gedaan. Maar we hebben inderdaad veel zegen ervaren, en vonden het ook heel leuk om te doen. We maakten af en toe foto’s en gaven na afloop een diapresentatie in de kerken, om te laten zien wat we deden. Heel bijzonder om die oude beelden nu weer terug te zien. Goed om te horen dat het kinderwerk doorgaat!”