SLIEDRECHT – Een asiel speciaal voor vissen: in Sliedrecht is er één. Met je cavia of konijn kun je er niet terecht, maar wel met guppen, meervallen, axolotls, garnaaltjes, kreeften en andere dieren die in het water leven. Tweeduizend exemplaren worden er opgevangen. “Eigenlijk vangen wij alles op wat je in een aquarium of vijver kunt vinden”, vertelt een vrijwilliger van Vissenasiel Nederland in Sliedrecht.
In één van de aquaria zwemmen grote, donkere roggen. “Die komen uit Sliedrecht, hier heel dichtbij”, vertelt vrijwilliger Danny Stolk. “In de coronaperiode hebben wij een meneer gehad, hij was kerngezond. Ineens werden wij gebeld door zijn dochter met de vraag of wij voor zijn roggen willen zorgen, omdat hij was overleden. Dat wilden wij natuurlijk doen en tot op de dag van vandaag zwemmen ze hier nu nog.”
Opvang voor vissen
“Wat we eigenlijk proberen is opvang te verzorgen voor vissen. Aquariumdieren en vijverdieren waar mensen thuis geen ruimte meer voor hebben”, legt Stolk uit. “Soms zijn ze verkeerd voorgelicht, maar het kan ook gaan om woningbranden, echtscheidingen en dergelijke. Dan moet je even je dieren ergens onderbrengen en daar proberen wij dan voor te zorgen.”
Herplaatsing
Het asiel bestaat als sinds 2013. De vissen die terecht komen bij het vissenasiel, worden eerst afgezonderd van de andere dieren. “Wij houden ze twee weekjes in quarantaine”, vertelt Stolk. De vissen worden daarna aangeboden voor herplaatsing. Stolk zoekt onder meer de publiciteit, omdat hij hoopt dat – net als bij honden en katten – mensen dan wat vaker gaan voor een asielvis, in plaats van voor een nieuw exemplaar.
De dieren worden overigens niet zomaar herplaatst. “We vragen altijd wel aan mensen welk aquarium zij hebben en wat daarin rondzwemt”, licht Stolk toe. “Bijvoorbeeld als je zo’n rog ziet. Veel mensen vinden dat leuk. En als je een aquarium van 1.50 m hebt, dan denk je dat het past, maar dat is eigenlijk veel te klein. Dat doen we dan niet.”
Volgens Stolk moeten de dieren beter terecht komen dan dat ze in het asiel zitten. “Van daaruit proberen wij mensen ook te begeleiden om een goed draaiend aquarium of vijver te hebben.”
Niet goed voorbereid
Het valt Stolk op dat veel mensen niet goed zijn voorbereid bij de aanschaf van een dier. Veel mensen vinden een klein dier leuk, maar net als die schattige puppy worden ze soms ineens heel groot. “Het blijft mij verbazen. Dan koop je bijvoorbeeld bij de Intratuin een vis zo klein als een vingerkootje en dan wordt ie uiteindelijk 1,80 meter. Ik vind het toch jammer dat de handel dan toch nog steeds kiest voor de omzet en niet voor het welzijn van de dieren.” Soms ook worden mensen ongewild opgezadeld met een vis. “Dan krijgen een goudvis voor hun verjaardag, terwijl ze daar nooit om hebben gevraagd.”
Geen opvangplek voor vissen
“Ik hoorde de verhalen van deurwaarders. De dierenopvang neemt konijnen, cavia’s en hamsters mee, maar de vissen worden weggegooid. Ik kon dat niet begrijpen. Er zijn ook faunaproblemen waar je tegenaan loopt. Bijvoorbeeld de rivierkreeften.”
Mensen die hun vissen kwijt willen, weten vaak niet waar ze die kunnen laten. Soms begrijpt Stolk dat wel. “Als je alleenstaande vrouw bent met twee kinderen en je man heeft alles vergokt en je wordt uit huis gezet, dan ben je niet meer bezig met die vissen. Dan wil je ze niet in het toilet gooien. Je gooit ze bijvoorbeeld in de sloot omdat je denkt: dan hebben ze nog een kans.”
Toch denkt Stolk dat dit probleem voorkomen kan worden als het vissenasiel wat meer bekendheid krijgt. “Als wij wat meer bekendheid krijgen en professionaliseren, dan heb je dat probleem niet meer”, zegt de vrijwilliger. “Vaak weten gemeentes ook niet dat zoiets als een vissenopvang bestaat. Dat vind ik jammer. Dan word je van het kastje naar de muur gestuurd. Een probleem dat makkelijk op te lossen is, voor een laag budget. We doen het ook vrijwillig, het is puur voor de dieren. We hoeven er niet aan te verdienen.”
Dit is een verhaal van onze mediapartner Rijnmond.