REGIO – Een 30-jarige gaat compleet door het lint in een Rotterdams metrostation. Stomdronken belandt hij in de politiecel nadat hij zich heeft misdragen. Opmerkelijk: misschien was dit incident wel het beste wat Patrick kon overkomen.
Het is even stil in de rechtszaal. Iedereen laat de puzzelstukjes van de zojuist beschreven chaos op het perron op hun plek vallen. Dan zegt de rechter kalm: “Ik heb gelezen dat u zich schaamt voor alles wat er is gebeurd.” Patrick* buigt voorover naar de microfoon. Hij zegt: “Ik schaam me zeker. Ik was dronken. Ik had sterke drank gedronken. Zeker een liter sterke drank.”
Je kunt je bijna niet voorstellen dat deze keurig geklede, bedeesd ogende man zo vreselijk tekeer ging in een Rotterdams metrostation. En toch is het zo. Patrick heeft gespuugd, geworsteld met handhavers en bedreigingen en beledigingen geschreeuwd. En dat gebeurde allemaal nadat hij mogelijk eerst met zijn vingers aan een jong meisje had gezeten.
“U heeft een meisje van veertien aangerand op een druk Rotterdams metrostation”, zegt de officier. “U benadert haar van achter om haar borsten te betasten. U heeft tegen haar en haar moeder ook gezegd: ‘Jullie zijn demonen en die ga ik uitroeien.’ U spuugt het meisje in haar gezicht. Tegen de medewerkers van de RET roept u: ‘Kom maar naar mijn buurt, dan sla ik je tanden uit je bek!’ De vrouwelijke handhaver heeft u ook in haar gezicht gespuugd. Ze wil 351 euro smartengeld.”
Strak en stijlvol in een donkerblauw pak met een mooi wit overhemd, zit Patrick voor de rechter. Dit is wel wat anders dan de truien met capuchon, shirts, joggingsbroeken en teenslippers die je regelmatig bij de politierechter ziet. De verdachte knikt gedwee bij vrijwel iedere zin van de rechter en toont geen verzet als er harde woorden vallen.
‘Pedofiel!’
Het meisje vertelt tegen de politie dat ze een man in een geel pak ziet staan als ze door de poortjes van de metro gaat. “Hij ging zo met zijn hand langs mijn schouders en langs mijn borsten. Ik heb heel hard geschreeuwd: ‘Blijf van me af, vuile viezerik!’ Mijn moeder werd heel boos.” Ook Patrick wordt boos. Hij noemt moeder en dochter “demonen” die hij wil uitroeien.
Volgens het dossier schreeuwt de moeder terug: ‘Blijf met je handen van mijn dochter af, pedofiel!’ Patrick noemt de scholiere en haar moeder vervolgens “kankerhoeren” en spuugt het 14-jarige meisje in haar gezicht. Een aanwezig nichtje drukt op de SOS-knop. Er komen handhavers aangesneld. Het wordt duwen en trekken. Patrick schreeuwt dat hij hun tanden uit de mond zal slaan en dat hij ze dood zal schieten. Hij spuugt ook de vrouwelijke RET-medewerker in haar gezicht. De verdachte kijkt omlaag als het allemaal wordt verteld in de rechtszaal.
Dan mag Patrick zijn versie vertellen. Hij zegt dat hij het meisje leuk vond. “Ik sprak een dame aan, ze was met haar moeder. Ze was veertien. Maar dat liep verkeerd.” De rechter: ”Ze was veertien en u was twee keer zo oud. Wat was uw plan?” Patrick: “Ik weet niet wat ik zei. Ik was in een vreugdige sfeer. Ze zag er ouder uit.” De rechter: “U had een blije dronk?” Patrick zegt dat dat inderdaad zo was.
De rechter wil weten of Patrick de borsten van het meisje heeft aangeraakt. “Nee meneer, dat is niet volgens mijn normen en waarden. Ik heb haar schouder aangeraakt, omdat ik haar aandacht wilde vragen. Het is fout gegaan toen ik het meisje aansprak.” De handhavers pakken door en gooien Patrick op de grond. “Ik ben afgevoerd naar politiebureau Doelwater. Tja, die mensen doen ook gewoon hun werk.” Patrick zit vervolgens maar liefst 39 dagen in voorarrest.
“Het ging niet goed, ik had echt problemen”, kijkt hij terug op zijn situatie anderhalf jaar geleden. “Nu loop ik in een traject, het gaat echt beter.” Hij heeft een alcoholverbod, waar hij zich aan houdt, werkt in een bakkerij, volgt therapie, werkt mee met de reclassering en is schuldenvrij.
De rechter vraagt naar zijn hobby’s. “Lezen”, zegt Patrick. “Filosofieboeken.” Daar kijkt de rechter van op. “Nou, dat is heel wat anders dan mensen bedreigen. Dat die kant er ook is, dat is toch verrassend.” Patrick: “Ik heb een slechte jeugd gehad, waardoor ik boos kan worden. Maar dit komt eigenlijk alleen door alcohol.” Dat de drank een probleem is blijkt uit zijn veertien pagina’s lange strafblad. Er staan veel ruzies met handhavers op. Als hij vandaag wordt veroordeeld, hangen hem eerdere voorwaardelijke celstraffen boven het hoofd.
Vergeving
“U zegt dat u zich schaamt. Er zitten hier mensen in de zaal. Het is misschien nu de tijd om wat te zeggen.” De twee handhavers zijn ook aanwezig, het meisje is er niet. De vrouwelijke handhaver liet al eerder weten slecht te hebben geslapen van het voorval. Ze maakt regelmatig agressie mee, maar dit sloeg alles. Ook haar mannelijke collega had er last van en sliep slecht. Hij werkt door heftige incidenten als deze niet meer bij de RET. “Ik werk nog wel met publiek, maar dan veel rustiger”, zegt hij vanuit de zaal. Daar wordt toch even om gelachen.
“Ik bied mijn excuses aan, aan het meisje en aan de RET-medewerkers. Het was slecht. Ik hoop dat ze me kunnen vergeven. Ze hoeven niet bang voor me te zijn en niet over hun schouder te kijken. Ik zal ze niks doen. Ik herken ze nu ook niet meer. Ik was zó dronken. We moeten elkaar vergeven.” Die laatste opmerking irriteert de rechter. “Vergeving moet u krijgen, daar heeft u geen recht op en dat kunt u niet eisen”, zegt hij.
“U zegt tegen de moeder en dochter: ik doe toch wat ik wil, ik heb geen respect voor jullie”, zegt de officier als ze aan haar eis begint. Ze zegt dat het betasten van de borsten niet overduidelijk bewezen kan worden met camerabeelden. “Maar als een dochter zó overstuur is, dan zegt dat wel wat.” Ze eist 80 dagen gevangenisstraf, waarvan 41 dagen voorwaardelijk en 120 uur taakstraf. Ook voor de eerdere straffen moet Patrick wat haar betreft de cel in.
Patricks advocaat wijst erop dat hij al lange tijd op het goede pad is. “Hij heeft geen druppel alcohol meer gedronken. Als hij de cel in gaat verliest hij mogelijk zijn werk en zijn woning. Het is maar de vraag of we daar de samenleving een dienst mee bewijzen. Door dit incident is de negatieve cirkel doorbroken.”
Het vonnis
“Het is een dronkemansactie, maar wel heel erg schrikken voor het meisje. Ik acht bewezen dat u haar onzedelijk heeft betast”, opent de rechter zijn vonnis. Hij veroordeelt Patrick tot een voorwaardelijke straf van 41 dagen, de andere 39 dagen uit de eis heeft hij al uitgezeten in voorarrest. Verder krijgt hij 130 uur taakstraf en moet hij de handhavers allebei 351 euro betalen. Hij hoeft dus niet de cel in. “Ik wens u veel succes met de begeleiding. Hou vol! Een straf is ook een afrekening met het verleden. Er staat nu een streep onder.”
* Omwille van privacyredenen is de naam van de verdachte gefingeerd. De redactie van Rijnmond kent zijn ware identiteit.
Dit is een verhaal van Maurice Laparlière voor onze mediapartner Rijnmond.