REGIO – De hond blaft en gilt. Een Rotterdammer zou het dier mishandelen en verwaarlozen. Maar voor de rechter ontkent de man en zegt hij zielsveel van het dier te houden. Zijn financiële situatie is wel een serieus probleem als de rekeningen van de dierenarts oplopen.
“We vroegen ons af: heet hij nu Peter of heet hij Pan?”, vraagt de rechter. “We weten het namelijk niet helemaal zeker.” In het dossier worden de namen van de viervoeter door elkaar gebruikt. “Hij heet Peter Pan*”, zegt Sam. De rechter vraagt: “Mist u hem?” Het baasje slikt. Hij zegt zacht: “Ja, elke dag. Heel erg.”
De officier mag zeggen waarover het gaat in de Dordtse rechtszaal. “U heeft hem pijn gedaan door met een stuk trapleuning tegen zijn kop te slaan. U heeft hem ook zorg onthouden.” De rechter haalt diep adem. “Nou ja, het is allemaal wat. Omwonenden horen een hond blaffen en janken, al een hele tijd. Ze bellen de politie. Heeft u Peter Pan ook echt geslagen?”
Sam zit in een spijkerbroek en zwarte trui voor de rechter. Hij heeft zijn handen gelegd op een rode map vol papieren. Er staat vandaag veel voor hem op het spel. Eerst wil de rechter weten waarom Peter Pan ineens moeilijk liep. “Er is een doos van Leen Bakker op hem gevallen”, zegt Sam. “Het was moeilijk met Peter Pan, het huis was vol. De dozen zijn gevallen. Als hij pijn had, wat het niet de bedoeling om hem niet naar de dokter te brengen.”
Maar niet naar de dierenarts, dat is nu juist wat gebeurt. Omdat Peter Pan een paar maanden eerder voor duizend euro is geopereerd aan een oorontsteking heeft Sam geen geld meer. Hij moet leven van zestig euro per week. De dierenarts kon hij maar 800 euro betalen. “Daarom stelde ik het een paar dagen uit, even kijken hoe het ging.” De rechter zegt: “Ja, als u nog 200 euro moet betalen, is het een beetje lastig om naar de dierenarts te gaan.”
Jarenlang werkte Sam, maar als hij last krijgt van zijn been, raakt hij zijn baan kwijt. Hij komt terecht in de schuldsanering. Peter Pan is er dan al. “Ik had die zestig euro leefgeld. Daar moest Peter Pan ook van eten. Van de voedselbank kreeg ik geen brokken en vlees. Soms kreeg ik hondenvoer van andere mensen.” Omdat nieuwe schulden aangaan betekent dat hij uit de schuldsanering wordt gezet, durft Sam geen geld te lenen voor een bezoek aan de dierenarts.
Met trapleuning geslagen
Meerdere buren bellen de politie als ze Peter Pan horen piepen. Een vriend van Sam belt de politie en zegt dat hij gezien had dat Peter Pan met een stuk trapleuning werd geslagen. In maart 2023 staat de politie voor de deur bij Sam. Peter Pan wordt meegenomen. Een dierenarts onderzoekt het dier en stelt vast dat de hond gehavend is: een gebroken ruggenwervel, afgebroken kiezen, een kneuzing op het hoofd en daardoor een zwelling.
Het raakt Sam zichtbaar als hij dat hoort. “Zo is Peter Pan geboren, met een bol hoofd. Als je daarop drukt gaat hij niet schreeuwen. Hij roept niet: ‘Au, au, au’.” Zo timide als hij eerst was, zo vurig is hij nu. Sam steekt zijn handen omhoog, hij gaat steeds harder en sneller praten. Het is een monoloog van minuten over de liefde voor zijn hond.
“Mevrouw! Hij is mijn kind. Mijn kind is afgepakt. Dit doet zoveel pijn, mevrouw. Ik kom thuis, maar Peter Pan is er niet. Ik kan hem ruiken, maar hij is er niet.” Als toehoorder voel je de wanhoop. De rechter onderbreekt Sam. “Ik snap heel goed wat u zegt, u houdt van uw hond. Maar er is toch wat aan de hand.”
“Er komt vijf keer een melding van een hond die piept en jankt. Een meldster ziet de verdachte hard slaan en schoppen”, zegt de officier. “De hond is opgesloten in de badkamer en als de politie komt, ligt daar ook een stuk trapleuning.” Bij het begin van de zitting was Sam meteen al duidelijk: “Ik zou mijn hond nooit slaan.” Hij ontkent ten stelligste.
“Het gaat niet over mishandeling, maar over geluidsoverlast”, zegt de advocaat van Sam. “De hond zou door de woning en tegen de muur zijn gegooid, zei een meldster. Maar uit een weging bij de dierenarts blijkt dat Peter Pan 34,8 kilo weegt. Mijn client is een grote man, maar hij kan geen hond van bijna 35 kilo tegen de muur gooien. Hoe betrouwbaar is zo’n melding? Toen de politie kwam, toonde Peter Pan echt geen enkel teken van pijn.”
De advocaat gaat verder. “En dan de trapleuning. Bij deze meldster speelt een ander probleem: ze is dakloos. Daar spelen vaak andere problemen. Ze is gebruiker en komt wel eens lang bij cliënt voor wat eten en drinken. Ze hebben die dag ruzie gehad en cliënt heeft haar de woning uitgezet. Mevrouw is rancuneus. Ze heeft de politie gebeld met een onzinverhaal. We zijn aan het gissen en dat moeten we niet doen.”
Houdverbod voor dieren
“Iedereen houdt van dieren en meneer houdt ook duidelijk van zijn hond. Maar hij heeft fouten gemaakt. Een breuk in het neusbot, een breuk in het hoofd, een tongbeen uit de kom. Hij had meermaals naar de dierenarts moeten gaan.” Sam kijkt gespannen toe als ze dat vertelt.
“En stel dat het een corrigerende tik was, ook dat mag al niet. Elke keer is er weer wat nieuws. Meneer heeft al dat letsel toegebracht en hij onthoudt de hond vervolgens zorg.” Ze eist honderd uur taakstraf, een week voorwaardelijk in de cel, psychologische behandeling en een houdverbod voor dieren. Ook wil ze dat Peter Pan niet meer terug gaat naar Sam.
Vooral dat laatste komt hard aan. “Voor cliënt is dit een heel grote straf. Dit is zijn kind.” De tranen rollen over Sam’s wangen als zijn advocaat dat zegt. “Hij realiseert zich dat het anders moet. Hij heeft nooit slechte bedoelingen gehad.”
Dat zegt Sam ook tijdens zijn laatste woord. “Ik hou veel van Peter Pan, ik bied u mijn excuses aan. Het doet mij zeer, zeer veel pijn. Het doet mij veel pijn dat ik Peter Pan niet heb gebracht naar de dierenarts. Veel mensen denken dat ik ook van andere honden het baasje ben. Ze komen allemaal naar me toe.” Hij kan nu bijna niet meer praten van de tranen. Dan smeekt hij de rechter nog een keer of hij Peter Pan terug mag. “Mevrouw, hij was zeven maanden toen hij bij me kwam.”
Het vonnis
“Dat u niet naar de dierenarts ging is in uw situatie begrijpelijk, maar u had toch moeten gaan”, opent de rechter haar vonnis. “Voor een houdverbod zie ik te weinig aanleiding, maar wat er is gebeurd is ernstig.” Voor het slaan en gooien van Peter Pan ziet de rechter onvoldoende bewijs en daarvan spreekt ze Sam dus vrij. Ze geeft Sam veertig uur taakstraf, waarvan de helft voorwaardelijk. Dan zegt ze Peter Pan verbeurd wordt verklaard. Sam krijgt zijn hond dus niet terug. Hij sluit zijn ogen en knikt als hij dat hoort. Hij zegt ‘dankuwel’ tegen de rechter en loopt heel langzaam de zaal uit.
*Omwille van privacyredenen zijn de naam van de verdachten en zijn hond gefingeerd. De redactie van Rijnmond kent hun ware identiteit.
Dit is een verhaal van Maurice Laparlière voor onze mediapartner Rijnmond.