Bevrijdingsdag Sliedrecht op zondag: ‘Iedereen was vrij om te kiezen’

0
832

SLIEDRECHT – Een feestje op een zondag is vrij ongewoon in Sliedrecht. Op 5 mei gebeurde dat voor het eerst, ter gelegenheid van Bevrijdingsdag. En ondanks de gebruikelijke zondagsrust kwamen er veel inwoners op af. Volgens Nicole Boer, voorzitter van het lokale Comité 4 en 5 mei, verliep alles naar behoren. “Het was een groot succes.”

Het was gezellig druk op het plein voor het gemeentehuis. Dansende mensen, meezingers, een lopende tapkraan en een draaimolen en springkussen voor de kinderen tekenden de dag van de vrijheid. Volgens een van de inwoners die naar de kerk ging op 5 mei is het goed te combineren. “De mensen die Bevrijdingsdag feest willen vieren moeten dat zelf weten, net zoals de mensen die ervoor kiezen om naar de kerk te gaan.”

Naar de kerk én vieren
“Dat er mensen zijn die er anders over denken is ook prima”, vindt Boer. “Daar is de vrijheid juist voor. Zo waren er zelfs kerkgangers die in de ochtend naar de kerk gingen en daarna de vrijheid vierden.”

Maar, zo’n feestje op een zondag is dus niet vanzelfsprekend. Een groot deel van het dorp heeft een christelijke achtergrond (SGP-ChristenUnie is met zeven zetels al jaren de grootste partij in de gemeenteraad) en daarom stond in de Algemene Plaatselijke Verordening (APV) dat op zondag geen evenementen mogen plaatsvinden.

Verandering politieke verhoudingen
Daar kwam twee jaar geleden verandering in. De christelijke partijen hebben sinds twee jaar geen meerderheid meer in de raad en tijdens coalitieonderhandelingen moesten zij toegeven aan de VVD. De liberalen zorgden er tijdens die onderhandelingen voor dat evenementen op zondag 5 mei mogelijk moeten zijn.

Ondanks de vergunning om tot acht uur ‘s avonds door te mogen gaan stopte de muziek om zes uur en de horeca een uur later. “We hebben rekening gehouden met iedereen, dus ook de mensen die naar de kerk gaan”, vertelt Boer. “De feestgangers konden feest vieren en in de avond konden de kerkgangers rustig naar de kerk.”

Dit is een verhaal van Pim Takkenkamp.