Ik kijk de laatste dagen weinig tv. Ik kan het nieuws over die Amerikaanse verkiezingen niet meer aanzien. Een deel van de avond besteed ik aan whatsappen met een bevriende light verse dichter met wie ik een projectje begonnen ben. We schrijven samen een boekje met versjes over nummers uit de Top 2000. Meestal nemen we in die gedichten die nummers of artiesten op de hak, hoewel we ons voorgenomen hebben om ook een aantal lofzangen te schrijven over nummers die we heel mooi vinden. Maar daar zijn we nog niet aan toegekomen.
We kennen elkaar nog niet lang, maar we slagen er al goed in om elkaars teksten eerlijk te bekritiseren. Gisteren schreef ik een, overigens niet zo geslaagde, eerste versie van een versje over ‘How You Gonna See Me Now’ van Alice Cooper. Oei, mijn dichtersvriend reageerde gepikeerd. Hij had absoluut geen moeite met het feit dat ik Alice Cooper op de hak nam, maar dit nummer lag nogal gevoelig. Ik heb er nog niet over doorgevraagd en ik vond mijn versje eigenlijk toch niet zo geslaagd. Ik richt mijn pijlen nog wel op een ander lied van Alice Cooper.
Later die avond vroeg ik me af of ik ook niet nodig bij die gedichten mijn gevoelige kant moest gaan tonen. Of moet ik zeggen: mijn minder mannelijke kant? Ja, misschien. En vraag twee: zijn er ook nummers die mij zo aan het hart gaan dat ik het vervelend zou vinden als een ander ze op de korrel neemt?
Er kwam er snel één boven. Het is een lied uit 1982 van Joe Jackson en het heet Real Men. Ik heb altijd een speciaal gevoel gehad bij dit nummer. Het gaat gedeeltelijk over homoseksualiteit maar meer nog over de vraag wie we tegenwoordig een echte man zouden noemen. Pfff, dit is dus 42 jaar geleden geschreven. Toen, zeker met de opkomst van de zogenaamde moderne metroman zouden we toch wel verwacht hebben dat de ouderwetse machoman geen lang leven meer beschoren was.
Helaas, en nu ben ik toch terug bij die Amerikaanse verkiezingen, met de populariteit van gorilla Donald en Europese collega macho’s als Orbán en Wilders is dit lied relevanter dan ooit. De Amerikaanse zangeres Tori Amos nam het ook op dus ze kennen het wel, daar aan die kant van de plas. Ik hoop dat ze het vandaag héél hard zingt.
Reageren kan via: peter.deliefde@rtvpapendrecht.nl